بررسی دلایل بروز انواع آسیب های دندانی در کودکان ۷ تا ۱۲ ساله شهر اصفهان بر اساس پرونده های شرکت بیمه ایران در یک دوره دو ساله

مقدمه: زمین خوردن، تصادفات و فعالیت های ورزشی در کودکی و نوجوانی از شایع ترین علل ترومای دندانی می باشد. اغلب آسیب های تروماتیک دندانی در دندان های قدامی می باشد که می تواند باعث محدودیت در تغذیه و اثرات نامطلوب روحی و روانی شود. هدف این پژوهش، بررسی فراوانی آسیب های دندانی، نوع آسیب و درمان های انجام شده، بر اساس پرونده های شرکت بیمه ایران بود. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی و مقطعی بود. از بین پرونده های مربوط به صدمات دندانی کودکان شهر اصفهان در سال های 1389 و 1390، به صورت تصادفی ساده 400 پرونده مربوط به ترومای دندانی کودکان 7 تا 12 ساله استخراج شد و اطلاعات دموگرافیک همراه با علت آسیب به دندان، نوع درمان و درمان انجام شده، توسط دندان پزشک ثبت گردید. اطلاعات جمع آوری شده وارد نرم افزار spss نسخه 16 شد و با استفاده از روش های آماری توصیفی بررسی گردید. یافته ها: فراوانی آسیب های دندانی در مدارس دولتی (75 درصد) بیشتر از مدارس غیر انتفاعی (25 درصد) و در پسران بیشتر از دختران بود. همچنین در گروه سنی 10 تا 12 سال آسیب بیشتری نسبت به گروه 7 تا 9 سال مشاهده گردید. شایع ترین دندان آسیب دیده سانترال سمت راست ماگزیلا و شایع ترین دلیل آسیب، ورزش بود. در 3/91 درصد از موارد دندان ها شکستگی تاج و در 2/14 درصد دندان ها شکستگی ریشه (با یا بدون شکستگی تاج) داشتند. شایع ترین درمان، ترمیم (1/81 درصد) بود و در 4/17 درصد موارد دندان کشیده شده بود. 3/87 درصد از آسیب ها توسط دندان پزشک عمومی و بقیه توسط متخصص درمان شده بودند. نتیجه گیری: در این مطالعه مشاهده شد که جنسیت و سن عوامل مرتبط با صدمات دندانی هستند. شایع ترین دندان آسیب دیده سانترال ماگزیلا و شایع ترین آسیب، شکستگی تاج و بیشترین درمان ترمیم می باشد.